The Fiat Standard

In 2021 publiceerde Saifedean Ammous het vervolgwerk op "The Bitcoin Standard" - een nog ambitieuzer en controversiëler boek getiteld "The Fiat Standard: The Debt Slavery Alternative to Human Civilization." Waar het eerste boek Bitcoin bejubelde, ontleedt dit boek methodisch hoe fiatgeld elk aspect van menselijk leven heeft gecorrumpeerd en gedegradeerd.

Ammous toont aan dat de problemen van de moderne wereld - van obesitas tot echtscheidingen, van lelijke architectuur tot milieuproblemen - allemaal terug te voeren zijn op de fundamentele verstoring die fiatgeld heeft aangericht in menselijke incentives en tijdsvoorkeur.

Kernthese

Fiatgeld is niet neutraal. Door de mogelijkheid om waardevast te sparen weg te nemen, dwingt het mensen tot kortetermijndenken en consumptiedwang. Dit corrumpeert niet alleen economische besluitvorming, maar alle aspecten van menselijke beschaving. Van gezinsvorming tot voedselproductie, van kunst tot onderwijs - alles wordt gericht op snelle winst in plaats van duurzame kwaliteit.

Tijdsvoorkeur: de centrale verklaring

Lage vs. hoge tijdsvoorkeur

Ammous gebruikt het concept tijdsvoorkeur als sleutel tot het begrijpen van menselijk gedrag:

• Lage tijdsvoorkeur: Toekomstige voordelen worden hoger gewaardeerd dan onmiddellijke bevrediging
• Hoge tijdsvoorkeur: Onmiddellijke bevrediging wordt geprefereerd boven toekomstige voordelen

Hoe geld tijdsvoorkeur beïnvloedt

Onder een goudstandaard beloont sparen - geld behoudt of verhoogt zijn koopkracht over tijd. Dit bevordert lage tijdsvoorkeur. Onder fiatgeld wordt sparen bestraft door inflatie, wat hoge tijdsvoorkeur stimuleert.

Maatschappelijke gevolgen

De verschuiving van lage naar hoge tijdsvoorkeur verklaart volgens Ammous de meeste moderne problemen:

• Mensen investeren minder in langetermijnrelaties (stijgende echtscheidingscijfers)
• Kwaliteit wordt opgeofferd voor snelheid (fast food, wegwerpproducten)
• Traditionele vaardigheden verdwijnen (ambachtschap wordt vervangen door massaproductie)
• Culturele degradatie (kunst wordt commercieel entertainment)

Voeding en gezondheid

Van traditionele naar industriële voeding

Ammous wijdt uitgebreide hoofdstukken aan hoe fiatgeld de voedselproductie heeft getransformeerd. Voor de jaren '70 aten mensen voornamelijk traditionele voeding die eeuwenlang bewezen was. Sinds het einde van de goudstandaard domineren geprocesste voedingsmiddelen.

De rol van subsidies

Overheidssubsidies (mogelijk gemaakt door inflatiefinanciering) verstoren natuurlijke marktprijzen. Granen zoals maïs en soja worden kunstmatig goedkoop, terwijl traditionele voedingsmiddelen zoals vlees en groenten relatief duurder worden.

Obesitas als fiatgeld-ziekte

Ammous stelt controversieel dat de obesitas-epidemie samenhangt met:

1. Subsidies voor koolhydraten
2. Voedselwetenschappelijke misleiding
3. Kortetermijndenken in voedselkeuzes
4. Industriële verwerking gedreven door kostendruk

Voedingswetenschappelijke propaganda

Hij bekritiseert de overheidsvoedingsrichtlijnen als pseudowetenschap gedreven door industriële belangen en inflatiepolitiek in plaats van echte gezondheid.

Familie en reproductie

Het gezin als economische eenheid

Traditioneel was het gezin een economische eenheid gericht op langetermijnwaardecreatie. Ouders investeerden in kinderen, kinderen zorgden voor ouders. Dit systeem werkte omdat sparen mogelijk was.

Fiatgeld vernietigt gezinsincentives

Inflatie maakt langetermijninvesteringen (zoals kinderen) financieel irrationeel:

• Kinderen kosten geld nu, leveren waarde later op
• Inflatie maakt toekomstige waarde onzeker
• Overheidsuitkeringen vervangen familiehulp
• Vrouwen worden de arbeidsmarkt ingedreven om inflatie te compenseren

Dalende geboortecijfers

Ammous verbindt dalende vruchtbaarheidscijfers in ontwikkelde landen direct aan fiatgeld. In landen met hardere valuta (zoals Zwitserland met traditioneel sterke frank) zijn geboortecijfers hoger.

Feminisme als fiatgeldfenomeen

Controversieel stelt hij dat modern feminisme gedeeltelijk een reactie is op economische noodzaak gecreëerd door fiatgeld, niet op vrije keuze.

Kunst en cultuur

Van patronage naar commercie

Onder gezond geld werd kunst gefinancierd door rijke mecenassen die langetermijnwaarde zochten. Kunstenaars konden decennia besteden aan het perfectioneren van hun werk. Fiatgeld dwingt kunst naar commerciële snelle opbrengsten.

Moderne kunst als symptoom

Ammous ziet moderne abstracte kunst als symptoom van culturele degeneratie veroorzaakt door fiatgeld. Waar kunst traditioneel schoonheid en meesterschap vereiste, wordt het nu gedreven door shock, nieuwigheid en snelle verkoop.

Muziek en entertainment

Muziekindustrie transformeerde van albums (langetermijninvesteringen) naar singles en streaming (onmiddellijke bevrediging). Kwaliteit en ambachtschap werden opgeofferd voor volume en snelheid.

Architectuur en stedenbouw

Van eeuwige naar wegwerp-architectuur

Traditionele architectuur was bedoeld om eeuwen mee te gaan. Kathedralen, paleizen en huizen werden gebouwd voor generaties. Moderne architectuur is optimized for kortetermijnkostenminimalisatie.

Brutalist architectuur als fiatgeld-symptom

De lelijke betonarchitectuur van de late 20e eeuw wordt door Ammous gezien als directe uitdrukking van fiatgeld-incentives: goedkoop, snel, functioneel, maar zonder schoonheid of duurzaamheid.

Suburbanisatie

Auto-afhankelijke suburbs zijn volgens Ammous een product van fiatgeld-financiering die korte-termijn ontwikkeling beloont boven duurzame gemeenschappen.

Onderwijs

Van vorming naar training

Traditioneel onderwijs richtte zich op karaktervorming en overdracht van wijsheid. Modern onderwijs wordt gedomineerd door korte-termijn jobtaining en praktische vaardigheden.

Universitaire schuldencrisis

Studieschulden zijn mogelijk gemaakt door fiatgeld-financiering. Studenten worden gedwongen toekomstige inkomsten te hypothekeren voor huidige consumptie (onderwijs).

Degradatie van intellectuele standaarden

Ammous stelt dat universitaire standaarden zijn gedaald omdat instellingen hun inkomsten baseren op aantal studenten (subsidies) in plaats van kwaliteit van onderwijs.

Milieu en duurzaamheid

Echte vs. valse milieubescherming

Ammous onderscheidt tussen echte conservatie (gedreven door eigendomsrechten en langetermijndenken) en moderne environmentalism (gedreven door politiek en korte-termijn activisme).

Fiatgeld stimuleert verspilling

Omdat sparen wordt afgestraft, worden mensen aangemoedigd om te consumeren. Dit leidt tot:

• Wegwerpcultuur
• Geplande veroudering
• Overconsumptie
• Verspilling van natuurlijke bronnen

Climate change industrie

Controversieel stelt Ammous dat veel klimaatactivisme een manier is om meer overheidsmacht te rechtvaardigen, gefinancierd door inflatie. Echte milieubescherming komt van eigendomsrechten, niet van centrale planning.

Technologie en innovatie

Van incrementele naar revolutionaire innovatie

Onder gezond geld konden uitvinders decennia besteden aan het perfectioneren van uitvindingen. Fiatgeld dwingt naar snelle commercialisering en geplande veroudering.

Silicon Valley als fiatgeld-fenomeen

Veel moderne techinnovatie wordt gedreven door goedkoop krediet van centrale banken in plaats van echte marktwaarde. Dit leidt tot bubbles en malinvestments.

Sociale media en aandachteconomie

Platforms geoptimaliseerd voor onmiddellijke bevrediging (likes, shares) zijn symptomen van hoge tijdsvoorkeur gecreëerd door fiatgeld.

Wetenschap en geneeskunde

Van basic naar toegepaste research

Fundamenteel onderzoek vereist langetermijninvesteringen zonder gegarandeerde returns. Fiatgeld dwingt onderzoek naar korte-termijn commerciële toepassingen.

Farmaceutische industrie

Ammous bekritiseert de focus op symptoombehandeling (chronische medicatie) in plaats van genezingen, gedreven door fiatgeld-incentives.

Peer review en wetenschappelijke integriteit

Academische publicatie wordt gedreven door quantity over quality, conform fiatgeld-tijdsvoorkeur.

Geopolitiek en oorlog

Oorlogsfinanciering

Ammous toont aan dat grote oorlogen onmogelijk zijn onder een goudstandaard omdat overheden beperkt worden door hun goudreserves. Fiatgeld maakt onbeperkte oorlogsfinancering mogelijk.

Imperialisme

De VS kunnen hun imperiale macht alleen behouden door dollar-hegemonie. Andere landen worden gedwongen dollar-reserves aan te houden.

Internationale ontwikkelingshulp

Ontwikkelingshulp, gefinancierd door inflatie, corrumpeert ontvangende landen en houdt hen afhankelijk in plaats van hen te helpen ontwikkelen.

Voorspellingen en alternatieven

Onhoudbare trends

Ammous voorspelt dat huidige trends onhoudbaar zijn:

• Dalende geboortecijfers leiden tot demografische crisis
• Culturele degradatie ondermijnt sociale cohesie
• Financiële instabiliteit neemt toe
• Geopolitieke spanningen escaleren

Bitcoin als uitweg

Net zoals "The Bitcoin Standard" eindigt het boek met Bitcoin als oplossing. Terugkeer naar gezond geld zou:

• Lage tijdsvoorkeur herstellen
• Gezinsvorming aanmoedigen
• Kwaliteit boven kwantiteit bevorderen
• Echte cultuur en beschaving mogelijk maken

Kritiek en controverses

Oververeenvoudiging

Critici stellen dat Ammous complexe sociale problemen te veel toeschrijft aan één factor (fiatgeld).

Conservatieve bias

Zijn idealisering van traditionele rollen en instituties wordt gezien als conservatief en mogelijk discriminerend.

Cherry-picking

Sommigen beweren dat hij selectief data gebruikt om zijn argumenten te ondersteunen.

Technologische determinisme

De focus op monetaire technologie als bepaler van cultuur wordt bekritiseerd als reductionistisch.

Citaten

"Fiat money is the underlying root cause of the decline of human civilization."

"The fiat standard is not just about money; it's about time preference and how it affects every aspect of human life."

"Under a fiat monetary system, the future is always uncertain, making it rational to consume today rather than save for tomorrow."

"The destruction of sound money has led to the destruction of sound minds."

"Bitcoin offers a return to low time preference and the restoration of civilization."

Invloed en impact

"The Fiat Standard" is controversiëler dan zijn voorganger maar heeft ook veel invloed gehad:

• Populariseerde tijdsvoorkeur als verklarend concept
• Inspireerde debat over monetaire invloed op cultuur
• Beïnvloedde Bitcoin-maximalist beweging
• Kritische reacties van mainstream academici en media

Conclusie

"The Fiat Standard" is Ammous' meest ambitieuze werk - een poging om alle moderne problemen te verklaren vanuit één monetaire lens. Of je het nu eens bent met zijn conclusies of niet, het boek dwingt lezers om na te denken over de verborgen gevolgen van ons geldsysteem.

Het boek is een wake-up call dat geld niet neutraal is. De keuze tussen fiat en Bitcoin is niet alleen economisch, maar existentieel - het gaat om wat voor soort beschaving we willen: een gericht op korte-termijn consumptie of op lange-termijn waardecreatie.

Voor Bitcoin-aanhangers biedt het intellectuele munitie. Voor critici is het een uitdagende maar extreme visie. Voor iedereen is het een provocerende analyse van hoe diep monetaire systemen onze levens beïnvloeden.

Ammous dwingt ons de vraag te stellen: als fiatgeld werkelijk zo destructief is als hij stelt, wat betekent dat voor onze toekomst? En als Bitcoin de oplossing is, zijn we bereid de sociale en economische transformatie te ondergaan die dat met zich meebrengt?