Karel Beckman(geboren 1958)

Nederlandse journalist die van energieverslaggever transformeerde tot radicale staatscriticus

Karel Beckman is de journalist die een gevaarlijke ontdekking deed: terwijl hij energiepolitiek versloeg, realiseerde hij zich dat het probleem niet slecht beleid was, maar het bestaan van beleid zelf. Van Europese bureaucratie-verslaggever transformeerde hij tot een van Nederland's meest radicale staatscritici.

Beckman begon als gewone journalist bij het Financieele Dagblad en werd hoofdredacteur van European Energy Review. Maar jarenlang observeren van Brusselse besluitvorming openbaarde hem een schokkende waarheid: democratie produceert niet de beste oplossingen, maar de meest politiek opportune. Elke energiewet, elke klimaatregel, elke Europese richtlijn diende niet de burger maar de machthebbers en hun vrienden.

Deze ontnuchtering leidde tot zijn meesterwerk De democratie voorbij (2011), geschreven samen met Frank Karsten. Het boek explodeerde als een bom in de politieke wereld. "Democratie wordt algemeen beschouwd als het beste politieke systeem, maar dit is een illusie," schreven ze onomwonden. "Democratie leidt niet tot vrijheid, welvaart en vrede, maar tot onvrijheid, uitbuiting en conflict."

Het boek werd vertaald in meer dan twintig talen omdat het uitsprak wat miljoenen mensen voelden maar niet durfden te zeggen: dat democratie een fraude is. Stemmen geeft je geen macht - het geeft politici de illusie van legitimiteit om je leven te controleren. De meerderheid wordt een knuppel waarmee minderheden worden geslagen.

Maar Beckman stopte niet bij democratiekritiek. In De staat voorbij (2017) ging hij nog verder: waarom zouden we überhaupt een staat nodig hebben? Alle overheidsfuncties - van rechtspraak tot veiligheid, van wegen tot onderwijs - kunnen beter worden vervuld door concurrerende private organisaties. "De staat is niet de oplossing voor onze problemen, de staat IS het probleem," betoogde hij.

Stel je voor dat je vandaag een energiebedrijf wilt starten. Je moet door tientallen vergunningprocedures, voldoen aan honderden regels, lobbyen bij politici, en concurreren met bedrijven die subsidies krijgen. Dit is Beckmans dagelijkse realiteit als energiejournalist - een sector die wordt gewurgd door overheidsbemoeienis terwijl politici beweren "de markt" te laten werken.

Beckman toont aan dat dit patroon universeel is: overheden creëren problemen, wijten deze aan "marktfalen," en gebruiken dit als excuus voor meer overheidsmacht. Het is een perfecte cirkel van controle die alleen doorbroken kan worden door de staat zelf ter discussie te stellen.

Zijn visie klinkt radicaal maar is eigenlijk heel praktisch: laat mensen vrijwillig samenwerken, laat bedrijven concurreren om klanten te bedienen, laat gemeenschappen hun eigen regels maken. Geen dwang, geen belastingen, geen politici - alleen vrijwillige uitwisseling tussen vrije mensen.

Critici noemen hem naïef, maar Beckman heeft decennia besteed aan het observeren van hoe macht werkelijk functioneert. Hij weet dat politici niet dienen maar heersen, dat democratie niet bevrijd maar onderwerpt, dat de staat niet beschermt maar plundert.

Karel Beckman is meer dan een journalist of denker - hij is een gids die ons de weg wijst naar een wereld voorbij politiek, voorbij dwang, voorbij de staat. Een wereld waarin jij eindelijk vrij bent.