Defending the Undefendable

Walter Blocks Defending the Undefendable is een van de meest provocatieve en invloedrijke libertarische werken ooit geschreven. Gepubliceerd in 1976, verdedigt dit boek systematisch de figuren die door de samenleving worden veroordeeld: prostituees, drugsdealers, woekeraars, kinderarbeiders, en vele anderen. Block doet dit niet omdat hij hun activiteiten moreel goedkeurt, maar omdat hij laat zien dat hun handelingen - mits vrijwillig - economisch nuttig zijn en geen geweld inhouden.

Kernthese

Blocks centrale argument is simpel maar radicaal: als een handeling geen geweld of fraude behelst, dan is deze moreel acceptabel, ongeacht hoe afstotelijk anderen deze mogen vinden. De samenleving veroordeelt vaak mensen die eigenlijk een waardevolle economische functie vervullen, maar wier rol niet wordt begrepen of bewust wordt verdraaid door concurrenten die politieke bescherming zoeken.

Het boek demonstreert hoe het consequent toepassen van het non-agressieprincipe tot schokkende maar logisch onweerlegbare conclusies leidt. Block toont aan dat de meeste 'sociale problemen' niet voortkomen uit marktfalen, maar uit staatsingrijpen dat vrijwillige transacties verhindert of vertekent.

Hoofdargumenten

1. De Prostitutie als Dienstverlening

Block begint met een van de meest controversiële onderwerpen: prostitutie. Hij argumenteert dat er geen principieel verschil bestaat tussen prostitutie en andere vormen van dienstverlening. Zolang beide partijen vrijwillig instemmen, is er geen morele basis om de transactie te verbieden. Het verbod creëert alleen maar zwarte markten, gevaar voor de betrokkenen, en politiecorruptie.

2. De Woekeraar als Hulpverlener

Woekeraars worden traditioneel gezien als parasieten, maar Block laat zien dat zij een cruciale dienst verlenen: zij verschaffen krediet aan mensen die anders helemaal geen toegang tot kapitaal zouden hebben. Hoge rente weerspiegelt hoog risico - zonder woekeraars zouden veel mensen in nood helemaal geen financiële opties hebben.

3. Kinderarbeid vs. Verhongering

Een van Blocks meest gewaagde stellingen betreft kinderarbeid. Hij betoogt dat in arme landen kinderarbeid vaak de enige optie is tussen werk en verhongering. Het verbieden van kinderarbeid helpt kinderen niet - economische groei en welvaart wel. Het Westen kon kinderarbeid alleen afschaffen nadat het rijk genoeg was geworden.

4. Drugsdealers en Marktwerking

Block toont aan dat drugsdealers zelf geen geweld gebruiken - het zijn de drugswetten die geweld, corruptie en criminele organisaties creëren. In een vrije markt zouden drugs net zo veilig worden geproduceerd en gedistribueerd als andere consumptiegoederen.

5. Scalpers als Marktmakers

Kaartjesverkopers ('scalpers') worden vaak gehaat, maar vervullen volgens Block een waardevolle functie: zij zorgen ervoor dat tickets terechtkomen bij de mensen die ze het meest waarderen, uitgedrukt in hun bereidheid om marktprijzen te betalen.

Methodologie: Extreme Gevallen als Test

Murray Rothbard verklaarde in zijn voorwoord waarom Blocks methode zo krachtig is:

"Door de meest extreme voorbeelden te nemen en te laten zien hoe de principes van Smith zelfs in deze gevallen werken, doet het boek veel meer om de werkbaarheid en moraliteit van de vrije markt te demonstreren dan tientallen sombere boekwerken over respectabelere industrieën en activiteiten."

Block test libertarische principes op hun breekpunt. Als het non-agressieprincipe en eigendomsrechten waar zijn, dan moeten ze ook gelden voor de meest controversiële gevallen. Door deze 'extreme cases' te verdedigen, illustreert en bevestigt hij des te meer de onderliggende theorie.

F.A. Hayeks Oordeel

Nobelprijswinnaar F.A. Hayek schreef over het boek:

"Het lezen van Defending the Undefendable gaf me het gevoel dat ik opnieuw werd blootgesteld aan de schoktherapie waarmee, meer dan vijftig jaar geleden, wijlen Ludwig von Mises mij bekeerde tot een consequente vrije-marktpositie. Sommigen zullen het te sterke medicijn vinden, maar het zal hen nog steeds goed doen, zelfs als ze het haten."

Impact en Controverse

Het boek kreeg zowel enthousiaste steun als heftige kritiek. Voorstanders prezen de moed om libertarische principes consequent door te trekken. Critici verweten Block sensationalisme en het schaden van de libertarische beweging door te extreme posities in te nemen.

John Stossel schreef: "Defending the Undefendable opende mijn ogen voor de schoonheid van het libertarisme. Het verklaart dat zoveel van wat als kwaad wordt aangenomen - dat niet is."

Relevantie voor Nederland

Blocks argumenten zijn bijzonder relevant voor Nederlandse discussies over:

• Prostitutiebeleid: Nederland's gedoogbeleid illustreert Blocks punt dat legalisering veiliger is dan verbod
• Drugsbeleid: Het Nederlandse gedoogbeleid voor softdrugs toont de voordelen van marktgebaseerde benaderingen
• Arbeidsmarkt: Discussies over flexible contracten en gig-economie weerspiegelen Blocks verdediging van vrijwillige arbeidsovereenkomsten
• Sociale zekerheid: Blocks kritiek op gedwongen 'liefdadigheid' via belastingen is relevant voor het Nederlandse verzorgingsstaat-debat

Citaten

"De prostitutie is niets anders dan de verhuur van lichaamsdelen. We verhuren allemaal lichaamsdelen - onze hersenen, onze spieren, onze stemmen. Waarom zou het verhuren van geslachtsorganen anders zijn?"

"Taxation is theft, purely and simply even though it is theft on a grand and colossal scale which no acknowledged criminals could hope to match."

"Het probleem met drugs is niet de drugs zelf, maar de oorlog tegen drugs. Deze 'oorlog' creëert alle problemen die ten onrechte aan de drugs zelf worden toegeschreven."

Conclusie

Defending the Undefendable blijft een van de meest provocatieve en gedachtevolle libertarische werken. Block daagt lezers uit om voorbij hun emotionele reacties te kijken en principieel na te denken over vrijheid, eigendom en geweld. Het boek toont aan dat consequent denken over ethiek en economie tot radicale maar logisch consistente conclusies leidt.

In een tijd van toenemende overheidsbemoeienis en moreel relativisme biedt Block een onwrikbare basis: het non-agressieprincipe. Alleen handelingen die geweld of fraude behelzen zijn moreel verwerpelijk - alles wat vrijwillig gebeurt tussen volwassenen is acceptabel, ongeacht hoe anderen erover denken.

Het boek blijft relevant omdat het de fundamentele vraag stelt: wie heeft het recht om anderen te vertellen hoe zij hun leven moeten leiden? Blocks antwoord is duidelijk: niemand, zolang zij anderen geen kwaad doen.